Danielle en Stephen in India

De aller-aller-aller-laatste

Goedemiddag en namaste vanuit Delhi!

Na een wat luxere nachttrein van ongeveer 8 uur (geen kakkerlak gespot) zijn we gisteren in de ochtend in Delhi aangekomen. We waren rond een uur of 7 's morgens op het station en zijn toen naar het hotel gegaan. Daar hebben we heerlijk niks gedaan. Beetje geslapen, tv gekeken, gelezen en muziek geluisterd. 's Middags nog even naar de Main Bazaar en terug naar het bureau waar we onze reis hadden geboekt. Het is apart om weer terug te zijn. Alles op onze 'to do list' is gedaan dus we zweven nu een beetje rond. Delhi is nog steeds chaotisch en groot maar we merken dat we gewend zijn aan de chaos, de manier van reizen en de manier van leven hier in India.

Na avondeten in een lokale snackbar zijn we teruggehobbeld naar ons hotel en hebben we de avond lekker tv gekeken.

Vandaag was het tijd om te shoppen! Tijdens de rondreis hebben we niet heel veel gekocht omdat we het anders allemaal mee moesten zeulen (raar woord om dat te schrijven...). We slagen tot nu toe goed en onze onderhandelingskills worden met de winkel beter. (zelfs als je iets gewoon niet mooi vindt wordt de prijs een paar honder rupee naar beneden gegooid wanneer je de winkel verlaat). Het is nu half 5 hier, halen nog wat souvenirs en gaan dan ergens eten. We zorgen dat we op tijd terug zijn om onze tassen her in te pakken, tv te kijken en dan te slapen. Onze taxi vertrekt morgen vroeg om 4 uur. We vliegen om 7:15 naar Moscow en in Moscow om 18:00 naar Amsterdam om daar om 19:30 aan te komen. Op Moscow moeten we nog wel een paar uur wachten maar we komen de tijd vast wel door.

De reis die we gemaakt hebben is ontzettend snel gegaan. Ik kan me nog goed herinneren dat ik ergens in een vaag internetcafeetje het eerste berichtje vanuit India schreef. Totaal overdonderd en verrast door alles wat ik zag. En zo is het de hele ''vakantie' gebleven. Elke dag kwam met verrassingen, positief en negatief. Danielle en ik hebben ontzettend veel aan elkaar gehad en het zal wennen zijn als we opeens weer alleen zijn.

Een lijstje om het overzichtelijk te maken.
Wat we zullen missen:
- hoe goedkoop alles is want, toegegeven, het is geen duur land, uiteten kan makkelijk voor 4 euro per persoon
- de mooie gebouwen (niet alles maar veel paleizen zijn erg mooi)
- de mooie natuur (berg en woestijn)
- alles kunnen zeggen en niemand die het verstaat
-(ik, Stephen) MANGO SAP. Jammiee!

Wat we niet zullen missen:
- de 'hello sir' en 'hello ma'am' en de eeuwige 'sure, no problem'
- de rochelende mannetjes aan de kant van de weg
- het EEUWIGE getoeter van alles wat kan toeteren
- de rotzooi en stank, want o, wat is Nederland schoon.

Kortom, India is het bizarste land waar ik ooit ben geweest. Het ene moment erger je je dood aan iedereen die wat van je wil en het andere moment is er weer iemand die een complimentje maakt of je haar heel erg mooi vindt (kreten als 'nice hair' of 'hey sexy' zijn naar ons toegeslingerd). De manier van leven is totaal anders dan die van het Westen maar het is fascinerendom te zien op welke plekken het zo verschilt en af en toe overeenkomt.

Ik hoop dat jullie hebben gelachen, wellicht gehuild en wie weet gehuiverd van onze verhalen. In ieder geval hoop ik dat jullie hebben genoten. We zijn heel erg blij met de reacties die we hebben gekregen. Het was leuk om op die manier contact met jullie te hebben. We zullen jullie zeker op de hoogte houden van eventuele nieuwe avonturen.

Nogmaals, bedankt voor al jullie reacties en tot in Nederland!

Amritsar en Pakistan?

Namaste allemaal!

Hier weer een berichtje vanuit het verre India! Helaas hebben we in Dharamsala niet heel veel meer kunnen doen aangezien daar de monsoon ons behoorlijk veel regen gaf en je dus niet echt naar buiten kon zonder compleet doorweekt te zijn.. We hebben wel een Tibetaanse boedistentempel bezocht waar monikken hun gebeden aan het zingen waren wat een hele aparte sfeer gaf aan dit gebouw.

Omdat onze busreis van Chandigarh naar Dharamsala niet echt beviel hadden we besloten om vanaf Dharamsala maar niet verder met de bus te reizen. Het vooruitzicht om vanaf 5 uur 's ochtends nog 8 uur lang in een te kleine, zwetende, stoffige oude bus te zitten heeft ons overgehaald om een taxi te boeken die ons in een comfortabele 6 uurbij ons hotel heeft afgezet.De kosten hiervoor waren dan wel even wat hoger dan de bus maar dit hadden we er zeker voor over.

aangekomen in Amritsar hebben we de geweldige Golden Temple bezocht. Mensen mogen hier niet naar binnen zonder hun hoofd bedekt te hebben dus Stephen moest er ook aan geloven om een soort van doekje/hoofdbandana om z'n hoofd te knopen. Hij leek hierdoor meer op een piraat maar blijkbaar was dit voldoende om naar binnen te mogen. Het is een gouden tempel midden in een soort van groot zwembad waar mensen ook kunnen baden. 'S avonds zijn we naar de enige doorgang van de grens met Pakistan gegaan waar elke avond een vlaggenceremonie wordt gehouden om daarna de grens voor de avond/nacht te sluiten. Als toerist wordt je extra gecontroleerd en mag je niet tussen het ' gewone' indiaase volk zitten maar zo hadden we een soort van eigen tribune waar we alles goed konden bekijken. De soldaten zijn helemaal fancy aangekleed en hebben een apart traditioneel loopje en huppeltje (denk Monty Phyton silly walks..) om zo na een half uur heen en weer geschreeuw van Pakistaanse en Indiaase soldaten de vlaggen tegelijk naar beneden te laten en de hekken van de grens te sluiten. Het was een hele aparte ervaring om dit mee te maken en ook raar om te weten dat je zo dicht bij een land zit waar dingen gebeuren die eigenlijk niet heel veilig en goedzijn. (om iedereen gerust te stellen, deze grensovergang wordt traditioneel in vriendelijke overeenkomsten tussen pakistan en India gehouden, dus op die plek geen zorgen om onze en mensen hun veiligheid).

Vanavond gaan we met de nachttrein terug naar Delhi waar onze reis dan ook al bijna afgelopen is. we komen hier woensdag ochtend aan en vrijdag ochtend vertrekt ons vliegtuig alweer naar Nederland.. De tijd gaat zo snel en het einde van onze reis is nu bijna in zicht. maar we zullen waarschijnlijk ons laatste berichtje nog wel in Delhi schrijven!

veel liefs en groetjes!!

Hobbelbus en Puppies

Namaste tout-le-monde!

Hier weer een nieuw verhaal vanuit een nieuwe plaats. In Chandigarh hebben we de laatste dag nog ' westers gewinkeld' en hebben we wat plaatselijke muziek gekocht die we ook op mtv hadden gezien.. erg leuke souvenir dus! Gisteren zijn we vertrokken vanuit Chandigarh. We hadden een busticket gekocht voor een A/C deluxe bus en hadden er behoorlijk vertrouwen in dat dit dan wel een relaxte busreis zou worden. Toen we bij het busstation aankwamen bleek echter dat de Deluxe bus niet zou komen en we 8 uur lang in een ' gewone' bus moesten reizen. We stapten in een bus zonder ramen en het zag er behoorlijk gammel uit. We hadden geen plek om onze backpacks te laten dus die van Stephen heeft de gehele rit onder onze benen gelegen en die van mij heeft het eerste gedeelte nog in het gangpad gestaan die elke keer op m'n schoot moest staan als er iemand langs wou om in te stappen of met stukken kokosnoot langs kwam om te verkopen. Er was dus geen airco in de bus wat ons ook minstens 3 liter aan zweet heeft geleverd. al met al een heerlijke ervaring dus ;)

8 uur hobbelen over slechte wegen en smalle bocht weggetjes door de bergen bracht ons uiteindelijk in Dharamsala. Hier hebben we het hotel maar gebeld aangezien we zo moe waren dat we het liefst meteen in ons bed wilden liggen. De hotel eigenaar kwam ons gelukkig vanaf het station ophalen en we waren eindelijk op onze bestemming; Mcleod Ganj.

Vanaf ons hotel is het ongeveer 3 kwartier lopen naar deze plaats maar de wandeling is erg mooi door de bergen met (als het niet mistig en bewolkt is) uitzicht op Dharamsala. Onderweg kwamen we langs een animal care centre en de eigenaar vroeg of we even binnen wilden komen. Ik zei eerst dat ik dat maar beter niet kon doen aangezien ik dan alle diertjes mee wilden nemen, maar we hebben ons toch over laten halen. Op het binnenpleintje liepen namelijk 4 puppies die heel enthousiast naar ons toe kwamen en waar we even mee gespeeld hebben. ze waren te schattig om er zomaar voorbij te lopen.

Nu zitten we in het dorpje Mcleod Ganj in een intercafe om jullie weer even op de hoogte te brengen! Waarschijnlijk voordat we over 3 dagen naar Amritsar vertrekken zullen we nog wel een berichtje plaatsen met onze belevenissen hier!

veel liefs en tot de volgende keer!

De eerste supermarkt (en nu al vaste klant)

Namaste!

Weer een nieuw en vers berichtje vanuit het verre India! Het is al weer een tijdje geleden en er is dan ook weer heeeeel wat gebeurd. Luister en huiver voor onze nieuwe avontuur!

We pakken de draad op in Rishikes waar we nog 1 dag zouden zijn. We hebben op die laatste dag een wandeling gemaakt naar een waterval die volgens de Lonely Planet een nice 15-minute walk zou zijn. Misschien typfout, misschien hebben wij een lage conditie, maar die 15 minuten waren eerder een uur van alleen maar stijgen in de hitte van India. Ik dacht dat ik niet meer kon zweten dan dat ik in Delhi had gezwe(ten/et) maar het kon nog erger. Mijn armen zaten zelfs onder het zweet. Wist niet dat dat kon. Water werd ook maar gerantsoeneerd (we hadden beiden nog ongeveer 500 ml toen we begonnen, dat was niet genoeg)Goed, eenmaal boven was het erg mooi en zen (backpackers in zen-modus). Je kon er ook zwemmen, toch maar niet gedaan maar het water was lekker verkoelend. Met trillende benen weer naar beneden gehobbeld waar we aan de kant van de weg genoten van een ijskoude cola van 600 ML voor 50 cen. Dank je wel India voor de gunstige rupee koers. Maar toen moesten we nog een half uur terug naar het resort. Verderop zagen we dat het regende (was een mooi gezicht). Toen schoof de regenbui op en liepen we dus een half uur lang in de volle regen. HELEMAAL DOORWEEKT. (wederom wist ik niet dat je zo nat kon zijn van de regen). Toch levend aangekomen en meteen op ons bed gestort. Die avond ons nog weten te verplaatsen naar het restaurant aan de Ganges waar we weer heerlijk hebben gegeten. De dag erna geen spierpijn dus dat scheelde.

De dag daarna gingen we per dagtrein verder naar Chandigarh (we vertrokken om 13:00 uit Rishikesh en kwamen rond 19:45 in Chandigarh). Daar aangekomen even een beetje uitpakken en dan op zoek naar een restaurantje. Onderweg kwamen we zowaar langs de eerste supermarkt. Daar moesten we natuurlijk even naar binnen. Het rook lekker naar een supermarkt, fruit zag er betrouwbaar uit en eindelijk kon je zelf rondlopen om te kijken wat je wilde. (in veel dorpjes en steden heb je kleinere general stores met alle producten achter een balie waar een man een jongen opdrachten geeft om te pakken wat wij willen). Je begrijpt dat we een paar keer per dag naar de supermarkt gaan, puur voor het idee.

De volgende dag was het Independence Day wat betekende dag alles dicht was. Erg jammer (gelukkig was de supermarkt open). We hebben toen wel besloten even naar een bioscoop te lopen en een kaartje te kopen. Voor m'n gevoel kwamen we halverwege een film binnen die helaas geen traditionele film was maar echt een Hindi komedie (mensen moesten lachen dus we denken een komedie). In de pauze dus maar weggehobbeld want we snapten er niets van en de leuke dansjes en muziekjes bleven uit. De dag verder niet veel gedaan, op tv waren veel shows omtrent Independence Day dus dat was leuk om te zien.

Vandaag hebben we een heel leuk park bezocht Nek CHand Rock Garden. Een soort doolhof met hele vette beelden gemaakt van afval. Nog lekker vaak op de foto geweest met allerlei mensen (familie tot vriendengroep). Zelfs nog een nummer gehad van een Indiase vrouw die ons belt als ze in Nederland is! Malika en haar man (die hebben we maar Jaap genoemd). Bij een meer nog even gegeten (eerste Indiase biertje achterovergeslagen) en weer terug gegaan naar het hotel. Vanavond maar weer lekker ergens eten en morgen even Chandigarh leegkopen (het is namelijk een 'schonere' stad met normale winkels met cd's, kleding etc, erg Westers dus leuk om eens te kijken dat dat ook kan).

Overmorgen verder naar Dharamsala met de bus! Dan daar weer een nieuw berichtje!

Tot snel, liefs en de groetjes daar!

Rishikesh!

Namaste iedereen!

Op dit moment zijn we in het wat kleinere plaatsje Rishikesh. Deze plaats is vooral bij backpackers erg bekend omdat de beatles hier vroeger kwamen om yoga te doen en ze het een 'relaxte' plaats om te rusten vonden. De rust merken wij hier gelukkig ook want we worden minder benaderd door rikshaw mensjes (die mogen in het centrum niet komen) en alles is op loopafstand van ons hotel.

maar om nog even terug te gaan; we kwamen eergister aan om 4 uur 's nachts met de trein in Haridwar. deze plaats is nog zo'n 30 km vanaf onze geplande bestemming. Dus wij weer op zoek naar een rikshaw (gelukkig zijn die 24/7 in overvloed aanwezig) en die heeft ons na te vertellen dat het hotel niet bestond waarop wij antwoorden dat we al gereserveerd hadden ons afgezet voor het hotel. We moesten de receptionist wakker bellen maar we kregen snel een kamer en konden hier heerlijk uitrusten van onze lange reis.

Tijdens de treinreis was ik (danielle) voornamelijk weer bang voor de hoop kakkerlakken die in onze vorige trein aanwezig waren maar gelukkig bleek dat in deze wagon heel erg mee te vallen. We hebben er misschien 2 zien lopen... onderweg kwamen bij ons nog een familie en een zakenman zitten en deze zakenman was erg geinteresseerd en heeft ons veel over India vertelt; waarom hij vegetarisch was, het kasten-systeem, de economische ontwikkelingen in India en familie. Ook was hij erg geinteresseerd in hoe de dingen allemaal in Nederland geregeld werden en wat wij deden dus zo ging de treinreis weer wat uurtjes verder.

Op dit moment zijn we dus in het over het algemeen rustige plaatsje Rishikesh. Dit is ook een heilige plaats omdat de Ganges hier doorheen stroomt. Interessant om te zien is dat hier de Ganges veel sneller stroomt dan in Varanasi aangezien we hier al wat hoger in de bergen zitten. Het landschap is hier dus ook heel erg mooi en we hebben vandaag ook een behoorlijk stuk gelopen en 2 loopbruggen over de ganges genomen om zo in een soort rondje weer terug te gaan naar ons hotel. Het uitzicht was geweldig en ondanks de stromende monsoon regen (we hadden maar even poncho's gekocht om onze tassen en kleren een beetje te beschermen) is het heerlijk om zo dan wat meer in de natuur te zijn.

We hebben nog 1,5 dagen in deze stad en we gaan morgen nog naar een waterval lopen die 3 km buiten het plaatsje is. We hadden gisteren een heerlijk restaurantje gevonden aan de ganges waar ook veel backpackers rondhangen en daar gaan we vanavond wat eerder heen om zo van de zonsondergang te kunnen genieten met de bergen en de loopbrug op de achtergrond gehuld in kleine mist wolken.

Dit was het wel weer tot nu toe. We genieten optimaal en zeggen ook vaak tegen elkaar dat het zo geweldig is dat we dit kunnen doen! Het volgende berichtje zal waarschijnlijk van onze volgende bestemming komen Chandigarh waar we misschien ook de activiteiten rond bevrijdingsdag kunnen beleven!

veel liefs en tot de volgende keer!

Eerste treinries naar Varanasi

Namaste lieve leute!

Ja, we hebben het allebei overleefd: onze eerste treinreis.

De dag van de treinreis begonnen we de ochtend met een bezoek aan Agra Fort. Een mooi fort waar het rustig was en we lekker rustig door heen konden lopen. De Taj Mahal was gesloten, erg fijn omdat er dan minder rickshaw/tuck tuck mensen rondlopen die je daar heen willen brengen. In het fort nog weer een paar keer op de foto gezet. We ontwikkelen al een goede glimlach die we wat langer kunnen volhouden dan een normale glimlach.

Hierna was het tijd om afscheid te nemen van onze chauffeur van twee weken. We besloten hem een fooi te geven van 500 rupees (ongeveer 10 euro) Hier kan je in India toch prima twee keer van eten voor twee personen. Hij nam het aan, keek ernaar en en zei: 'This no good.' Toen begon hij een argumentatie over dat hij twee weken bij ons was etc etc. Waarop wij zeiden dat het niet eens verplicht is een fooi te geven en hij blij moet zijn met wat hij krijgt. Vervolgens stapten we uit en liepen we weg. Jammer dat er op die manier afscheid werd genomen want de afgelopen twee weken waren prima met hem. Goed, hij reed wat onvoorzichtig maar dat doet iedereen hier. Later konden we hier wel weer om lachen.

Toen was het tijd om te wachten. Lang wachten. Dan weer even in de hotel lobby zitten, dan nog even naar een soort eettentje. Nog even internet. Ergens eten (view op de Taj Mahal) en dan rond 22:00 naar het station. Wederom troffen we chaos aan (het valt nu eerder op als er geen chaos is). Toeristen kropen een beetje naar elkaar toe en al snel raak je dan een beetje aan de praat. Er hangt daar een beetje een raar sfeertje, met bijna alleen maar mannen, kinderen die gehandicapt zijn en bedelen. Allemaal beetje vreemd.
De trein kwam gelukkig op tijd. We zaten in een compartiment met een familie die een zieke oude vrouw naar een station moest brengen. Erg zielig want de vrouw had duidelijk pijn. Toch gingen we al vrij snel liggen maar van slapen was nog even geen sprake. Eerst bedje opmaken etc etc en dan verrast worden met kakkerlakken die een beetje heen en weer lopen. Smerig inderdaad maar je moet er echt doorheen kijken (of je ogen dicht doen en slapen). Dat laatste werkte goed en we hebben allebei wel een beetje geslapen. Het is toch niet ideaal. Ontbijtje was ook beetje improviseren en de lunch kwam al om half 10 's morgens. De familie stapte gelukkig al wat sneller uit waardoor we de rest van de reis met z'n 2-en zaten. Dit stuk leek wel een eeuwigheid te duren, we wisten namelijk niet precies hoe laat we aankwamen.

Uiteindelijk stapten we uit (bijna niet uitgestapt omdat niet echt ergens staat dat je er bent). Rickshaw genomen naar het hotel. Hier bleek het hotel overgeboekt waardoor we naar een ander hotel moesten. Hier hadden we niet zo'n zin in (moe en chaggie). Na wat geklungel en geklooi van het personeel kregen we wel een kamer. Maar daar moesten we naar twee uur weer uit. We kregen de suite voor 1 nacht en dan nog 2 nachten in een andere kamer. Dus wij weer naar een andere kamer. Die was erg ruim en hier hebben we heeeeeeerlijk geslapen. We kunnen nu eindelijk lekker rustig aan doen en lekker uitslapen.

De dag erna Varanasi maar eens ingedoken. En hier lijkt het wel alsof het Nederlands Elftal elke avond speelt. Varanasi is een heilige stad omdat het aan de rivier de Ganges ligt. Hier worden mensen verbrand, kleding gewassen, pelgrims gaan zwemmen en alles gebeurt wat er nog meer met water kan. De pelgrims hebben allemaal oranje kleren aan (dat is de heilige kleur voor de Hindoes) dus dat is grappig om te zien. Hele horders oranje leute door de straten. Is Nederland toch weer wat dichterbij.

We hebben toen lekker langs de badingsplaatsen gelopen en erg genoten van de omgeving. Terug naar het hotel ('s middags werd het heeeel erg warm) om daar lekker een filmpje te kijken. In de avond zijn we naar een restaurant geweest (El Parador) waar je Westers kunt eten. Super leuk, klein, leuke mensen die er werken, vriendelijk en erg lekker eten. We zaten op een heel leuk dakterras maar het bleef de rest van de avond helemaal leeg. We vroegen hoe het kwam en het blijkt te komen door dat als mensen er met een rickshaw heen willen, de chauffers zeggen dat het dicht is of afgebrand etc. Ze brengen ze dan naar een ander restaurant en vervolgens krijgt de chauffeur daar weer geld voor. Erg lullig voor restaurantjes die niet zo willen werken (bijvoorbeeld El Parador). We hebben dan ook besloten daar vanavond weer te eten als een soort steuntje in de rug.

Vandaag weer Varanasi ingegaan en nu de andere kant op de badingsplaatsen op. Hier kwamen we bij de verbrandingsplekken wat erg indrukwekkend en bizar is. Je ziet gewoon hopen met hout met mensen er op/tussen. De mensen zijn wel ingepakt in een kleed maar toch is het bizar om te zien. We liepen daar met een priester (vroeg achteraf om een donatie voor een stervende vrouw, waren we al voor 'gewaarschuwd' maar hoort er bij). Het was erg bizar daar rond te lopen. Het had iets griezeligs terwijl het voor die mensen daar juist heel mooi is. Daarna maar even een eettentje ingedoken en door de drukke (surprising) en smalle straatjes gelopen. Nu zitten we weer in een 1 bij 1 internetcafe en gaan we zo terug naar het hotel om weer even rustig tv te kijken of muziek te luisteren. Morgen weer een nieuwe treinreis die 's morgens begint en waar we om 4 uur 's nachts aankomen. We zijn weer erg benieuwd wat ons te wachten staat.

Ciao ciao people!

Liefs

Udaipur, Pushkar, Jaipur en de Taj Mahal

Namaste leute in Hollandia!

Na bijna een week weer een levensteken vanuit India.We hebben veel te vertellen maar we zitten op een computer met een niet-goed-werkende spatiebalk die je nu moet indrukken alsof er iemand onder zit die niet wil dat je de spatiebalk indrukt.

Goed, we pakken de reis op vanuit Udaipur. Hier hebben we het paleis in het meer bezocht en het paleis op het land. Alleswas erg mooi en de audioguide voor het paleis op het land was erg interessant. Fijn is dat het op die plekken toch wat minder druk en chaotisch is waardoor je eindelijk relatief rustig door kunt lopen. Het meer stond een beetje droog maar een boottochtje was toch wel de moeite waard. Daarna hebben we weer even iets Westers gegeten (aardbeientaart en een brownie). Zulke dingen missen we toch wel allebei en 's avonds een cola of een Sprite bij het eten is hier wel extra lekker. (Oreo's daarentegen zijn echt minder lekker hier...)
Die avond hebben we een hele leuke voorstelling gehad van allerlei dansen uit Rajasthan. Was erg leuk en mooi om te zien.Toeristisch maar het gaf een goed beeld van de traditionele dansen.

De dag erna trokken we door naar Pushkar waar we in een resort net buiten het stadje verbleven. Het had wat weg van een camping, het lag namelijk midden in een bosachtige omgeving met bijpassend weiland met koeien. Het dorpje was maar een paar minuten lopen en was erg leuk. Het was sowieso fijn dat er een keer en dorpje was met maar 1 straat zodat het makkelijk was om de weg te vinden. Toch wel weer lastig gevallen door veel mensen (Danielle heeft nu een ongewenste henna-tattoo). Maar het negeren gaat ons steeds beter af. Pushkar is een dorpje aan een meer wat bijna direct lijkt in te houden dat het een heilig meer is. Veel Hindoe pelgrims baden er en sommige 'valse' pelgrims lokken toeristen naar het meer met bloemetjes en verwachten dan een donatie. Onze donatie was er uiteindelijk 1 van 70 (in tegenstelling tot de gewenste 1000/500). Wel kregen we het welbekende Hindoe stipje en zijn al onze familieleden/vrienden/huizen/etc veilig en komt er veel geluk naar ons toe. Al weet ik niet of we nu vervloekt zijn vanwege onze lage donatie.

In Pushkar staan we ook weer vaak op de foto, waaronder met een hele leuke en grote familie uit een plekje bij Pushkar. Eerst zijn ze altijd een beetje nerveus maar zodra er 1 foto is gemaakt is de hele familie aan de beurt en volgen de armen om de schouders. We zijn zelfs nog voorzichtig uitgenogigd om te komen eten maar de plaats waar ze wonen lag niet op onze route en gebrekkig Engels maakte communicatie wat lastiger.
Die middag zijn we alsnog op een kameelsafari geweest die drie uur duurde. Veel van de nu groene woestijn gezien en veel woestijndorpjes. Een keer konden we onze lach bijna niet inhouden toen twee woestijnkoters een poging deden tot 'Vader Jacob' op een vaag inheems instrument wat vals en niet tegelijk was. Videomateriaal is op aanvraag verkrijgbaar bij Danie.

Na eten op een mooie rooftop-restaurant zijn we weer gaan slapen om de dag erna te vertrekke naar Jaipur (de hoofdstad van Rajasthan). Groot en chaotisch zoals we hadden verwacht maar met een gids hebben we gisteren toch veel gezien. Het paleis, eeen fort in de bergen en een astronomisch gebeuren naast het paleis. Ook heeft er een cobra om onze armen heen gekringeld (voelde nog best lekker eigenlijk). Wederom erg interessant en daardoor ook weer vermoeiend. Eenmaal in ons hotel storten we dan ook vaak op bed om weer bij te komen. Eten hebben we gedaan bij een echt Italiaans restaurant (ja, we missen Europa) waar we heerlijke pizza's aten. Die avond ook weer op tijd naar bed want vroeg op voor onze volgende bestemming: Agra.

Vanmorgen dus vroeg opgestaan. Eerst nog even langs de monkey temple waar zo'n 100-150 apen zich verzamelen en daar eigenlijk niets doen behalve eten en klooien. Toch grappig om te zien (ook veel baby-appies). Ook daar weer een vriendelijke pelgrim ontmoet die helemaal geinteresseerd was in waar we vandaan kwamen. En dit maakt India toch wel tot een vaag land. Aan de ene kant zijn de mensen soms zo vervelend en opdringerig, aan de andere kant kom je soms gezinnen of andere mensen tegen die oprecht geinteresseerd zijn en geen geld van je willen (zoals 99% van de mensen hier).

Eenmaal in Agra gingen we vrij snel door naar de Taj Mahal die morgen gesloten is. Het was lang in de rij staan maar wel de moeite waard. Het is een prachtig gebouw om te zien en het was toch wel vreemd er te zijn omdat je het normaal alleen op de tv ziet. De drukte neem je dan maar even voor lief. Foto's hebben we in ieder geval wel dus die zullen nog wel volgen.

Morgen gaan we nog naar Agra Fort en dan met de trein door naar Varanassi. We nemen dan afscheid van onze chauffeur die ons twee weken door Rajsthan heeft gereden. Vanaf morgen komt het helemaal op onszelf aan. In de afgelopen twee weken hebben we 9 plekken gezien, in de komende 3 weken zijn dat er 6 dus hopelijk is het vanaf overmorgen wat rustiger.

Nog bedankt voor de suggesties over de vissen. We gaan er nu maar vanuit dat het een meerval is. Hier kunnen we allebei prima mee leven.

Wij gaan nu weer zuruck naar het hotel om lekker te slapen.

Alles nog goed in Nederland?

Binnenkort weer een berichtje vanuit India!

Liefs

You want to make picture with me!?

Namaste vanuit Udaipur!

2 dagen verder en alweer zoveel nieuwe ervaringen. Gisteren waren we nog in Jodhpur, Blue City waar we een groot fort hebben bezocht waar de Maharaja van Jodphur in woonde. Dit fort stond boven op een grote heuvel waar we door onze chaffeur via prettige kleine kringel weggetjes naartoe waren gebracht. Daar aangekomen hebben we een audio-guide genomen, lees; als een echte toerist bij elk bordje op een nummertje drukken waarmee je dan een spannend verhaal over het leven in het fort te horen krijgt. Ondanks dat was het erg interessant en zo leer je maar weer dat de speerpunten op de deuren van de poort ervoor dienden om het fort te beschermen voor aanvallen van olifanten.

In dit fort hebben we ons lijstje van ''hoevaak kan jij met een indier op de foto'' weer bijgevuld aangezien veel Indiase toeristen maar al te graag ons een hand willen geven en op de foto willen. Het is dan niet eens dat ze vragen of ze met je op de foto mogen, ze duwen gewoon hun kindjes op de plek waar jij net wil gaan lopen en zeggen heel driftig; picture, picture!

na het fort zijn we iets verderop naar de tempel van de eerste maharaja gegaan die deze in 1200 nog wat had gebouwd en waar tot 1948 de maharaja nog steeds kwam bidden. Vanaf hier had je dan ook weer een mooi uitzicht op het fort en bij deze tempel heeft Stephen gelukkig niet over de verbrandingstempeltjes gehuppeld.

later die dag zijn we nog naar een spices-winkel geweest waar een Indiase man die in Zwolle bij de Librije had gewerkt (hoe toevallig) en op dit moment levert hij zijn product nog steeds aan dit restaurant. Tijdens ons bezoek hebben we heerlijke kruidenthee gedronken en gaf hij ons uitleg over de verschillende spices, thee, koffie, en wierook. We konden ook veel ruiken en proeven wat een leuke draai gaf aan dit eigenlijk gewone winkelbezoek.

Vandaag zijn we verder gegaan op weg naar Udaipur. Onderweg zijn we nog gestopt bij Ranakpur waar een hele mooie tempel tussen de groene bergen stond met 1400 pilaren waarvan geen 1 hetzelfde was. Ook liepen er heel veel apen die zich wel leken te vermaken daar.

Morgen zijn we nog steeds in Udaipur en gaan we de Royal Palace bezoeken aan het grote meer. (men zegt het venetie van Rajasthan, India) Misschien nog een boottochtje maken en waarschijnlijk nog meer tempels bezoeken.

p.s. Het nieuws over pakistan is niet bij ons binnen gekomen. Duitsland hebben we wel meegekregen. (we kijken soms vluchtig op nu.nl!)

tot de volgende keer en namaste!~