Namaste lieve leute!

Ja, we hebben het allebei overleefd: onze eerste treinreis.

De dag van de treinreis begonnen we de ochtend met een bezoek aan Agra Fort. Een mooi fort waar het rustig was en we lekker rustig door heen konden lopen. De Taj Mahal was gesloten, erg fijn omdat er dan minder rickshaw/tuck tuck mensen rondlopen die je daar heen willen brengen. In het fort nog weer een paar keer op de foto gezet. We ontwikkelen al een goede glimlach die we wat langer kunnen volhouden dan een normale glimlach.

Hierna was het tijd om afscheid te nemen van onze chauffeur van twee weken. We besloten hem een fooi te geven van 500 rupees (ongeveer 10 euro) Hier kan je in India toch prima twee keer van eten voor twee personen. Hij nam het aan, keek ernaar en en zei: 'This no good.' Toen begon hij een argumentatie over dat hij twee weken bij ons was etc etc. Waarop wij zeiden dat het niet eens verplicht is een fooi te geven en hij blij moet zijn met wat hij krijgt. Vervolgens stapten we uit en liepen we weg. Jammer dat er op die manier afscheid werd genomen want de afgelopen twee weken waren prima met hem. Goed, hij reed wat onvoorzichtig maar dat doet iedereen hier. Later konden we hier wel weer om lachen.

Toen was het tijd om te wachten. Lang wachten. Dan weer even in de hotel lobby zitten, dan nog even naar een soort eettentje. Nog even internet. Ergens eten (view op de Taj Mahal) en dan rond 22:00 naar het station. Wederom troffen we chaos aan (het valt nu eerder op als er geen chaos is). Toeristen kropen een beetje naar elkaar toe en al snel raak je dan een beetje aan de praat. Er hangt daar een beetje een raar sfeertje, met bijna alleen maar mannen, kinderen die gehandicapt zijn en bedelen. Allemaal beetje vreemd.
De trein kwam gelukkig op tijd. We zaten in een compartiment met een familie die een zieke oude vrouw naar een station moest brengen. Erg zielig want de vrouw had duidelijk pijn. Toch gingen we al vrij snel liggen maar van slapen was nog even geen sprake. Eerst bedje opmaken etc etc en dan verrast worden met kakkerlakken die een beetje heen en weer lopen. Smerig inderdaad maar je moet er echt doorheen kijken (of je ogen dicht doen en slapen). Dat laatste werkte goed en we hebben allebei wel een beetje geslapen. Het is toch niet ideaal. Ontbijtje was ook beetje improviseren en de lunch kwam al om half 10 's morgens. De familie stapte gelukkig al wat sneller uit waardoor we de rest van de reis met z'n 2-en zaten. Dit stuk leek wel een eeuwigheid te duren, we wisten namelijk niet precies hoe laat we aankwamen.

Uiteindelijk stapten we uit (bijna niet uitgestapt omdat niet echt ergens staat dat je er bent). Rickshaw genomen naar het hotel. Hier bleek het hotel overgeboekt waardoor we naar een ander hotel moesten. Hier hadden we niet zo'n zin in (moe en chaggie). Na wat geklungel en geklooi van het personeel kregen we wel een kamer. Maar daar moesten we naar twee uur weer uit. We kregen de suite voor 1 nacht en dan nog 2 nachten in een andere kamer. Dus wij weer naar een andere kamer. Die was erg ruim en hier hebben we heeeeeeerlijk geslapen. We kunnen nu eindelijk lekker rustig aan doen en lekker uitslapen.

De dag erna Varanasi maar eens ingedoken. En hier lijkt het wel alsof het Nederlands Elftal elke avond speelt. Varanasi is een heilige stad omdat het aan de rivier de Ganges ligt. Hier worden mensen verbrand, kleding gewassen, pelgrims gaan zwemmen en alles gebeurt wat er nog meer met water kan. De pelgrims hebben allemaal oranje kleren aan (dat is de heilige kleur voor de Hindoes) dus dat is grappig om te zien. Hele horders oranje leute door de straten. Is Nederland toch weer wat dichterbij.

We hebben toen lekker langs de badingsplaatsen gelopen en erg genoten van de omgeving. Terug naar het hotel ('s middags werd het heeeel erg warm) om daar lekker een filmpje te kijken. In de avond zijn we naar een restaurant geweest (El Parador) waar je Westers kunt eten. Super leuk, klein, leuke mensen die er werken, vriendelijk en erg lekker eten. We zaten op een heel leuk dakterras maar het bleef de rest van de avond helemaal leeg. We vroegen hoe het kwam en het blijkt te komen door dat als mensen er met een rickshaw heen willen, de chauffers zeggen dat het dicht is of afgebrand etc. Ze brengen ze dan naar een ander restaurant en vervolgens krijgt de chauffeur daar weer geld voor. Erg lullig voor restaurantjes die niet zo willen werken (bijvoorbeeld El Parador). We hebben dan ook besloten daar vanavond weer te eten als een soort steuntje in de rug.

Vandaag weer Varanasi ingegaan en nu de andere kant op de badingsplaatsen op. Hier kwamen we bij de verbrandingsplekken wat erg indrukwekkend en bizar is. Je ziet gewoon hopen met hout met mensen er op/tussen. De mensen zijn wel ingepakt in een kleed maar toch is het bizar om te zien. We liepen daar met een priester (vroeg achteraf om een donatie voor een stervende vrouw, waren we al voor 'gewaarschuwd' maar hoort er bij). Het was erg bizar daar rond te lopen. Het had iets griezeligs terwijl het voor die mensen daar juist heel mooi is. Daarna maar even een eettentje ingedoken en door de drukke (surprising) en smalle straatjes gelopen. Nu zitten we weer in een 1 bij 1 internetcafe en gaan we zo terug naar het hotel om weer even rustig tv te kijken of muziek te luisteren. Morgen weer een nieuwe treinreis die 's morgens begint en waar we om 4 uur 's nachts aankomen. We zijn weer erg benieuwd wat ons te wachten staat.

Ciao ciao people!

Liefs